We leren op verschillende manieren: door lezen, ervaren, luisteren, discussiëren, door uitleg aan anderen, nadoen. Waar leren we het meeste van, denk je? Zet bovenstaande leervormen eens op volgorde van effectief naar minder effectief.
Deze oefening laat je realiseren dat het altijd belangrijk is kritisch te bekijken hoe je de lesstof aanbiedt. Welke leervorm zorgt ervoor dat de stof ook daadwerkelijk beklijft? Dit is natuurlijk erg afhankelijk van het doel.
Wil je een band leren plakken? Kijk naar een demonstratie en doe het na.
Wil je meer bewustwording van de vluchtelingenproblematiek? Voer een stevige discussie.
Wil je weten of je hond met een d of t schrijft? Hmmm… Het vervallen in mondelinge instructie ligt dan snel op de loer. Maar het kan ook anders!
Mijn zoon van 10 kwam enthousiast thuis van school met een vriendje. “Mama, wij gaan volgende week een wiskundeles geven!” “Zo, interessant.”, zei ik. “Hoezo?” “Nou we mogen als we willen zelf een les verzorgen aan onze klas, over een zelfgekozen onderwerp!”
Ze wisten meteen een onderwerp. Worteltrekken, machtsverheffen en het berekenen van de omtrek van een cirkel. Jullie denken nu misschien dat deze jongens minstens hoogbegaafd moeten zijn om dit allemaal al te weten op hun 10de. Nee hoor, gewoon interesse. Ze hadden geen idee hoe het allemaal werkte, op dat worteltrekken na dan. Ze doken een middag het internet op en draaiden een presentatie in elkaar voor hun klasgenootjes. Hoe gaaf is dat! Ze waren supergemotiveerd en hebben zich in één middag de wiskundestof eigen gemaakt. De ultieme test dat ze het ook daadwerkelijk begrepen was wel dat ze het konden uitleggen aan hun klasgenoten. Leren op z’n best!
We mogen wat vaker onze mond houden en de leerlingen de kans geven om zelf te ervaren, ontdekken en hun kennis door te geven. Dus….. Ssst! Iets minder praten, juf!
